حسین عمومی

حسین عمومی :

Hossein Omoumi was born in 1944, in Isfahân, Iran, and began his musical education singing with his father. At age 14, he started studying the Ney, the traditional reed flute of Iran. While studying architecture, he was accepted as a tutorial student at the Iran National Superior Conservatory of Music in Tehran, and worked with great masters Mahmud Karimi and Farhâd Fakhreddini.

He then worked with the great master of Ney Hassan Kassâie.



Omoumi’s performance career has included appearances at many of major festivals and concert halls in Europe and the United States, including San Francisco’s World Music Festival, UCLA’s Schoenberg Hall and Wadsworth Theater, the Getty Center in Los Angeles, the World Music Institute and Asia Society in New York, and Theatre de la Ville in Paris.

He is a noted scholar and teacher of Persian music, having served on the National Conservatory, Tehran University, Center for Conservation and Diffusion of Music (Iran National Television) in Tehran, Center for Oriental Music Studies (CEMO) of Sorbonne University in Paris, the Ethnomusicology departments of the University of California Los Angeles (UCLA), and the University of Washington (UW) in Seattle. He is now Maseeh Professor in Persian Performing Arts of music at the University of California, Irvine (UCI).

He has arranged and composed 11 lessons to teach the principles of classical Persian music under the title of Pish-Radif. His research on the making of the Ney and Iranian percussions has opened new possibilities and introduced significant innovations to the Ney, Tombak and Daf. A documentary film under the name of Classical Persian Music – Hossein Omoumi from Isfahan to Irvine supported by NEA and the Roshan Institute was released in March 2016. Omoumi graduated from the faculty of architecture at the National University of Iran with honors and taught there for 10 years after receiving his doctorate degree from the University of Florence, Italy, using a scholarship awarded by the Italian government.

Full Range Persian Ney

The traditional  Persian Ney has five holes in front and one on the  back with a range of 2-1/2 octaves. But there is one  note missing between the two first octaves. If C3 is  considered to be the lowest note, then B3 can be  sustained briefly with changing the position and the  shape of the tongue and lips and modifying the air  pressure on the preceding and succeeding notes. To reproduce B natural we can use the same hole as C  and for Bb we can use the hole of A.

This  limitation has separated the first six lower notes  of the Persian Ney and introduces a special timbre  in the lower register. These six notes and sometimes  the hint to the half a tone lower or higher are  mostly played separately by special breathy sound  and particular characteristic effects.

The  inconvenient is that we can not produce the stable  and precise note of B, Bb/2 and Bb and we can’t play  fast ornamentations called (Tahrir) around these  notes in the first and second octaves.

Structure of Full Range Persian Ney?

• The full  rang Neys have extra holes at the ends in order to  easily produce the missing note mentioned above.
• These Neys are each with eight holes on the front These Neys are each with eight holes on the front  side and one on the back. In certain parts of the  performance, the lower register can be passed  smoothly into the upper register and high register  evidently can be linked to the lower register. With  these Neys we can play 2-1/2 full octaves.Because of the large surface of the skin and its sensibilities to the humidity, synthetics skins are preferred.
• The  full range Persian Ney is adjusted using two  metallic tubes turned one inside the other, and with  the aid of a key made of horn for long Neys.
• Onshort Neys we don’t need a key, and the little finger can cover the corresponding hole.

حسین عمومی

حسین عمومی نوازنده برجسته ساز نی و آهنگساز و پژوهش‌گر و مدرس برجسته موسیقی ایرانی و نیز دارای مدرک دکترای معماری است.
حسین عمومی در سال ۱۳۲۳ در اصفهان متولد شد. ابتدا از پدرش درس‌هایی از ردیف موسیقی سنتی را آموخت و سپس مسحور نوازندگی استاد حسن کسائی شد و در سن چهارده سالگی شروع به نواختن نی کرد. سپس در سال ۱۳۴۷ به محضر این استاد بزرگ شتافت. همزمان نیز نزد استاد محمود کریمی به آموختن ردیف آوازی مشغول شد. با کسب مهارت بالا در نواختن ساز نی و همچنین آواز به اجرا و ضبط برنامه‌هایی برای رادیو و تلویزیون ایران پرداخت. وی در مرکز حفظ و اشاعه موسیقی، هنرستان موسیقی و دانشکده هنرهای زیبا به آموزش مشغول شد.

در سال ۱۳۶۳ وطن را ترک کرد و فعالیت‌های هنری‌اش را در سراسر اروپا و ایالات متحده آمریکا پی گرفت. در فرانسه و به دعوت مرکز مطالعات موسیقی شرقی انستیتوی موسیقی‌شناسی پاریس، سوربن به تدریس موسیقی ایرانی در آن مرکز مشغول شد.وی همچنین در دانشگاه یو سی ال ای و نیز دانشگاه واشنگتن در سیاتل به تدریس موسیقی ایرانی پرداخت .وی هم اینک به عنوان پروفسور در دانشکده موسیقی دانشگاه کالیفرنیا مشغول به تدریس موسیقی ایرانی است.

آلبوم‌ها
ابواحسن صبا، به همراه سه‌تار کیا طبسیان و تمبک ضیا طبسیانسرمست، به همراه تنبک و دف مجید خلج نی هزار آوای عشق، به همراه تنبک و دف مجید خلج

The Song of Nay، جلد اول تکنوازی همراه با مجید خلج و جلد دوم به همراه آواز سیما بینا، تار مجید درخشانی و تمبک مجید خلج
DE BEAUX LENDEMAINSشرح عشق (اصفهان) به همراه آواز پریسا و تمبک و دف پژمان حدادی
شرح عشق (نوا) به همراه آواز پریسا و تمبک و دف پژمان حدادچهارگاه-بیات ترک، به همراه تار و سه‌تار حسین علیزاده و تمبک محمد قوی‌حلم تکنوازی نی حسین عمومی و مکتب اصفهان حسین عمومی خود را مدیون مکتب اصفهان می‌داند و اصولاً شیوه نی‌نوازی به طوری که نی بین دندان‌ها قرار می‌گیرد و صدا در درون دهان تولید می‌شود را متعلق به مکتب اصفهان می‌داند.چراکه تمامی نوازندگان برجسته این ساز از ابتدایی‌ترین آنها یعنی نایب اسدالله نی‌زن اصفهانی و سپس استاد حسن کسانی و شاگردانش نظیر حسین عمومی، همگی اصفهانی بوده‌اند.

ابتکارات و نوآوری‌ها

حسین عمومی با ایجاد حلقه‌ای برنجی روی نی و چرخاندن آن هنگام نوازندگی قابلیت ایجاد چند ربع پرده را در نی بوجود آورده‌است و بدین ترتیب قابلیت این ساز را وسعت بخشیده‌است. وی همچنین با ایجاد طوقه‌ای در دور پوست تمبک و قرار دادن دسته‌ای در پشت آن امکان کوک کردن این ساز ضربی و همچنین تغییر کوک در هنگام نواختن را برای نوازنده ایجاد کرده‌است.وی همچنین مشغول تجربیاتی در زمینه کوک کردن ساز دف می‌باشد.نوازندگانی نظیر مجید خلج، پژمان حدادی، ضیا طبسیان و غیره از تمبک کوکی در نواخته‌هایشان استفاده کرده‌اند که این کار باعث گفتگویی راحت تر میان ساز همراه تمبک و خود تمبک می‌شود.

نینوایان