ما ز یاران چشم یاری داشتیم

غزل    ۳۶۹

  ما ز یاران چشم یاری داشتیم

خود غلط بود آن چه ما پنداشتیم

  تا درخت دوستی برگی دهد

حالیا رفتیم و تخمی کاشتیم

  گفت و گو آیین درویشی نبود

ور نه با تو ماجراها داشتیم

  شیوه چشمت فریب جنگ داشت

ما غلط کردیم و صلح انگاشتیم

  گلبن حسنت نه خود شد دلفروز

ما دم همت بر او بگماشتیم

  نکته‌ها رفت و شکایت کس نکرد

جانب حرمت فرونگذاشتیم

  گفت خود دادی به ما دل حافظا

ما محصل بر کسی نگماشتیم

اپلیکیشن جامع نی نوازی