همۀ ما لبخند برومند را به یاد داریم

همۀ ما لبخند برومند را به یاد داریم

علی‌اکبرشکارچی می‌نویسد: « نحوۀ آموزش استاد و طرز رفتارش با شاگرد، باید به نحوی باشد که شوق آموختن را در او بر انگیزد و در هنرجو انگیزه و اشتیاق یادگرفتن ایجاد کند. شاگردان [نورعلی] برومند خوب به یاد دارند که اگر شاگردی دراجرای یک گوشه یا ملودی دچار اشکال می‌شد، استاد لبخندی می‌زد و درس را برای آن شاگرد تکرار می‌کرد، یا به او امکان می‌داد که دوباره اجرا کند. همۀ ما لبخند برومند را در این مواقع به یاد داریم. برومند به ما آموخت که هیچ‌گاه بر شاگردانی که –به دلایلی- درس را دیر فرا می‌گیرند، خشم نگیریم.»

هفت شهر نی، امجدیان، حامد، ۱۳۹۸

نورعلی برومند زنده‌کنندۀ موسیقی اصیل ایران، ص ۱۲۳.

نینوایان