فرشاد خزایی

فرشاد خزایی 

متولد سال ۱۳۶۸ در روستای فارسبان شهرستان نهاوند هستم. پدر من بسیار به موسیقی علاقه‌مند و صدای استاد شجریان برایش بسیار دلچسب بود و کارهای ایشان را پیگیری می‌کرد. خانواده مادری من مخصوصاً پدربزرگ و عموی مادرم بسیار به موسیقی علاقه‌مند بودند، نی‌لبک و نی ‌محلی می‌نواختند و در زمینه موسیقی محلی فعالیت داشتند. زمانی که من یک سال داشتم، به دلیل شرایط کاری پدرم به همدان آمدیم و در اینجا ساکن شدیم.

از آنجایی که در ۴ تا ۵ سالگی آشنایی شنیداری بسیار خوبی با موسیقی ایرانی داشتم و پدرم متوجه این موضوع شده بود، از ۷ سالگی مرا برای یادگیری آواز در کلاس‌های آقای مبتقا ثبت‌نام کرد که تا حدود ۱۴ سال از کلاس‌های ایشان بهره بردم. در آن زمان به دلیل این‌که صدای سوپرانو و زیری داشتم به خوبی آواز می‌خواندم اما عدم حضور آقای مبتقا سبب شد که دیگر آواز را دنبال نکنم.

از سال ۷۹ یا ۸۰ پدر به دلیل اشتیاق خود به موسیقی یک ساز سه‌تار خرید اما به خاطر مشغله کاری زیاد نتوانست آن را ادامه دهد. در همان زمان من از روی نوازندگی پدر الگوبرداری کردم و آوازهایی را که می‌خواندم سعی می‌کردم با سه‌تار هم بنوازم. این موضوع ادامه داشت تا زمانی که صدای من با تغییر سن بم‌تر شد و فرم دیگری به خود گرفت و آواز خواندن هم برای من بسیار کمرنگ‌تر شد زیرا که در موسیقی ایرانی برای صداهای مختلف مانند صداهای بیس و بم تعریف معینی نداریم و در موسیقی هر قدر صدا سوپرانوتر و زیرتر باشد، مورد استقبال بیشتری قرار می‌گیرد که البته این موضوع هم دلایل خاص خود را دارد.

 از دیگر استادان خود بگویید.

از آن زمان به بعد بیشتر در حیطه نوازندگی فعالیت کردم و چند جلسه هم خدمت علی ‌خاندل رفتم که سه‎تار درس می‌داد؛ زمانی که به کلاس آقای مبتقا می‌رفتم می‌دیدم که با ساز تار جواب آواز می‌دهند و از همان جا با این ساز آشنا شدم. از سعید زندی‌ سازی تهیه کردم و از روی دست ایشان تا حدودی نحوه نواختن تار را یاد گرفتم و شروع به تار زدن کردم. چند جلسه‌ای هم در کلاس پویان بیگلر حضور یافتم و چون زمینه شنیداری خوبی داشتم خیلی از کارها را خودم انجام می‌دادم اما از دانش نت و مکتوب موسیقی اطلاعاتی نداشتم. از حدود سال‌های ۸۲ تا ۸۳ شروع به مطالعه کردم و برایم هم سخت نبود و بسیاری از مطالب را متوجه می‌شدم زیرا سابقه آواز هم داشتم و توانستم موضوعات مربوط به خلاقیت و ردیف را دنبال کنم. از سال ۸۶ نزد شهرام میرجلالی رفتم و همچنان هم اگرچه کم اما باز هم نزد ایشان می‌روم. از سال ۸۹ در رشته موسیقی در دانشگاه هنر تهران مشغول تحصیل شدم و الان هم مشغول تحصیل در مقطع کارشناسی ارشد هستم و از محضر اساتیدی چون اسلامی، بابایی، بهرامی، ساعد، بالنده و شریف لطفی (که در پرورش معلم سرآمد هستند) و اساتید دیگر استفاده می‌کنم.