دیدگاه فقها پیرامون غنا – غنا از دیدگاه فقهای شیعی
دیدگاه فقها پیرامون غنا – غنا از دیدگاه فقهای شیعی
کاربران گرامی، نگاهی هر چند کوتاه به متون فقهی عالمان شیعی از قرن چهارم هجری تا کنون، ما را به این نظریه قطعی هدایت می کند که از دیدگاه این فقها، غنا، فی الجمله حرمت ذاتی داشته و فاعل آن نیز در زمرۂ فاسقان محسوب می گردد. در این قسمت، سخنان برخی از استوانه های فقاهت از آغاز غیبت کبری تا عصر کنونی که در زمینه حرمت ذاتی غنا بیان گردیده را طرح نموده و آنگاه به بیان سخنان کسانی که قول به حلیت ذاتی غنا به آنها نسبت داده شده است، می پردازیم:
۱- شیخ صدوق (م ۳۸۱): «بدان که در آمد زن خواننده، حرام است.(۱)
از غنا بپرهیز؛ پس خداوند وعده آتش نسبت به آن داده است و امام صادق ال فرمود: بدترین صداها، غنا می باشد. (۲)
۲ – شیخ مفید (م ۴۱۳):
«در آمد، زنان خواننده حرام و یادگیری و یاد دادن به آنان نیز در اسلام ممنوع است».(۳)
۳- شیخ طوسی (م ۴۶۰):
«غنا نزد اصحاب ما حرام بوده و کسی که مرتکب آن گردد، فاسق شمرده شده و شهادتش (در مراجع قضایی مورد قبول نمی باشد.
۱- المقنع: ۳۶۲.
۲- همان: ۴۵۵ – ۴۵۶.
۳- المقنعه: ۵۸۸.
۴-اپلیکیشن جامع نی نوازی، امجدیان، حامد
دیدگاه‌ها