دستورالعمل رسیدگی به اختلافات در کانون شرکتهای سرمایه گذاری سهام عدالت

در راستای اجرای ماده ۳۶ قانون بازار اوراق بهادار جمهوری اسلامی ایران مصوب آذر ۱۳۸۴ و تبصره ماده ۴۸ اساسنامه کانون شرکت‌های سرمایه‌‌‌‌گذاری سهام عدالت، این دستورالعمل توسط کانون شرکت‌های سرمایه‏ گذاری سهام عدالت (که از این پس کانون نامیده می‌شود) پیشنهاد و در تاریخ ۱۳۹۴/۱۰/۱۵ در ۲۰ ماده و ۹ تبصره به تصویب هیأت‌مدیرۀ سازمان بورس و اوراق بهادار رسید.

 ماده یک

کلیۀ اصطلاحات و واژه‌هایی که در مادۀ یک قانون بازار اوراق بهادار جمهوری اسلامی ایران مصوب آذر ماه ۱۳۸۴ مجلس شورای اسلامی تعریف شده‌اند، به همان مفاهیم در این دستورالعمل به کار رفته است.

[private]

 ماده دو

هیأت سازش و رسیدگی به اختلافات (که از این پس هیأت نامیده می‌شود) به منظور رسیدگی به اختلافات اعضای کانون با یکدیگر یا با سایر اشخاص ذیربط که ناشی از فعالیت حرفه‌ای اعضای کانون باشد و ایجاد سازش میان آن‌ها تشکیل می‌شود. هیأت، مرکب از سه عضو اصلی و دو عضو علی‌البدل می‌باشد. اعضای هیأت توسط هیأت مدیرۀ کانون و از اشخاص واجد صلاحیت‌های علمی و حرفه‌ای انتخاب می‌شوند.

تبصره یک

اعضای هیأت برای مدت دو سال انتخاب می‌شوند و انتخاب مجدد آنها بلامانع است.

تبصره دو

هیأت در صورت ضرورت از نظرات کارشناسی افراد خبره مرتبط با موضوع مربوطه استفاده می‌نماید.

 ماده سه

در صورت فوت، ازکارافتادگی یا غیبت غیرموجه بیش از چهار جلسۀ متوالی در طول یک سال یا استعفای هریک از اعضای اصلی هیأت، یکی از اعضای علی‌البدل با رعایت ترتیب مصوب هیأت مدیرۀ کانون، جانشین عضو اصلی شده و فرد دیگری به عنوان عضو علی‌البدل انتخاب خواهد شد

 ماده چهار

هیچ‌یک از اعضای هیأت نباید به‌ هیچ‌وجه در موضوع ارجاعی، ذینفع باشد. عضو ذینفع موضوع تبصرۀ این ماده، موظف است موضوع را حداقل ۳ روز کاری قبل از تشکیل جلسه، به دبیرخانۀ هیأت کتباً اعلام نماید تا یک عضو علی‌البدل غیرذینفع جایگزین وی شود. در صورتی‌که عدۀ اعضای اصلی و علی‌البدل غیرذینفع در یک پروندۀ خاص، کمتر از عدۀ لازم برای تشکیل جلسه باشد، افراد کافی برای آن پروندۀ خاص توسط هیأت مدیرۀ کانون تعیین خواهند شد. 

تبصره

در موارد زیر عضو هیأت به عنوان ذینفع پرونده محسوب می‌شود:
الف) قرابت نسبی یا سببی درجۀ اول از هر طبقه بین عضو اصلی با یکی از اصحاب دعوی.

ب) دعوی حقوقی یا جزایی بین عضو اصلی با یکی از طرفین یا همسر یا فرزند او مطرح باشد و یا در سابق مطرح بوده و از تاریخ صدور حکم قطعی دو سال نگذشته باشد.

ج) عضواصلی، مدیرعامل، عضو هیأت مدیره یا مالک بیش از پنج درصد سهام، یکی از اصحاب دعوی باشد.

 ماده پنج

هیأت در اولین جلسۀ خود یک رئیس و یک دبیر از میان اعضای اصلی خود انتخاب می‌نماید.

 ماده شش

دبیرخانۀ هیأت در مرکز اصلی کانون مستقر است و امور مربوط را از قبیل دریافت درخواست‌های موضوع مادۀ ۸ این دستورالعمل، تشکیل پرونده، تعیین وقت جلسه، دعوت از تمامی اعضاء، تشکیل جلسات و تنظیم صورتجلسه‌ها و گواهی‌های سازش و عدم سازش انجام خواهد داد. دبیرخانۀ هیأت، از نظر سازمانی زیر نظر دبیرکل کانون فعالیت می‌کند.

تبصره یک

دبیرخانه باید حداقل ۷ روز قبل از برگزاری جلسات، از اعضای هیأت دعوت به عمل آورد.

تبصره دو

دعوت نامه باید شامل نام رئیس جلسه، دستور جلسه، زمان و مکان برگزاری جلسه باشد و پس از امضای دبیر جلسه از طریق دبیرخانۀ هیأت برای اعضاء ارسال گردد.

تبصره سه

هیأت مکلف است از نمایندۀ سازمان به عنوان عضو ناظر برای شرکت در جلسات دعوت نماید.

 ماده هفت

جلسات هیأت با حضور ۳ نفر از اعضای اصلی یا علی‌البدل رسمیت می‌یابد. حسب تشخیص اعضای هیأت، اشخاص ثالث نیز می‌توانند به عنوان مطلع یا خبره در جلسه به منظور ارایۀ مشاوره در حل و فصل موضوع اختلاف شرکت نمایند. 

 ماده هشت

خواهان باید موضوع دعوی خود را در قالب فرم درخواست رسیدگی به اختلافات به همراه مستندات، تحویل دبیرخانۀ هیأت نماید.

تبصره یک

فرم مذکور باید حداکثر یک ماه پس از تصویب این دستورالعمل با پیشنهاد هیأت به تأیید مدیریت مربوطه در سازمان رسیده و در تارنمای کانون به عموم اطلاع‌رسانی شود. هرگونه تغییرات بعدی فرم مذکور با تأیید مدیریت مربوطه قابل اعمال است.

تبصره دو

دبیرخانۀ هیأت نسخه‌ای از درخواست خواهان و مستندات مربوطه را ظرف دو روز کاری به سازمان ارسال می‌نماید.

 ماده نه

دبیرخانۀ هیأت موضوع دعوی را ظرف سه روز کاری پس از دریافت درخواست موضوع مادۀ ۸ به همراه مستندات آن برای خوانده ارسال نموده و مهلت ده روزه‌ای را برای دریافت پاسخ تعیین می‌نماید. پس از انقضای مهلت مذکور، در صورت دریافت پاسخ، حداکثر ظرف سه روز پاسخ مربوطه برای خواهان ارسال می‌شود. در صورت عدم دریافت پاسخ ، پرونده به هیأت ارسال خواهد شد.

 ماده ده

در صورتی که خواهان، از پاسخ خوانده قانع شده و آن را بپذیرد، طرفین ضمن حضور در دبیرخانه یا به نحو مقتضی مراتب سازش را اعلام و مستندات مربوطه را کتباً به دبیرخانه ارایه می‌نمایند و پرونده مختومه می‌گردد. در صورتی که خواهان پس از ملاحظۀ پاسخ خوانده اقدامی برای پیگیری ننماید پرونده تا پیگیری خواهان و پرداخت هزینۀ رسیدگی از سوی خواهان به صورت بلااقدام متوقف خواهد شد.

 ماده یازده

در صورتی که خواهان، پاسخ خوانده را نپذیرد، دبیرخانه ضمن تکمیل پرونده و دریافت هزینه رسیدگی از خواهان، پرونده را به هیأت ارسال می‌نماید.

 ماده دوازده

میزان هزینۀ رسیدگی، به پیشنهاد کانون به تصویب سازمان می‌رسد.

 ماده سیزده

هیأت پس از دریافت هر پرونده، به شرح زیر اقدام خواهد نمود:

۱- تشخیص صلاحیت هیأت در ابتدای امر جهت رسیدگی به پروندۀ ارجاعی و بررسی مستندات و مبانی قانونی و مقررات حاکم بر دعوی و بررسی تمامی راه حل‌ها و امکان‌های سازش در پرونده.

۲- تشخیص ذینفع نبودن اعضای هیأت در موضوع.
۳- بررسی لزوم انتخاب افراد خبره براساس تخصص‌های مربوط به پروندۀ ارجاعی.

۴- شروع به رسیدگی به پروندۀ ارجاعی و دعوت از طرفین

تبصره

درصورتی‌که هیأت خود را صالح به رسیدگی نداند، ضمن صدور گواهی عدم سازش، خواهان را نیز جهت طرح دعویی خود به مراجع ذیصلاح ارشاد می‌نماید. 

 ماده چهارده

هیأت پس از بررسی مقدماتی پرونده، چنانچه تهیۀ گزارش کارشناسی را ضروری تشخیص دهد، مراتب را به دبیرخانه اعلام می‌نماید. دبیرخانه عندالزوم پس از تهیۀ گزارش کارشناسی و تمام اسناد، مدارک و اطلاعات لازم به دستور هیأت نوبت رسیدگی تعیین می‌نماید.

 ماده پانزده

اعضای هیأت به عنوان میانجی، پس از استماع موضوع اختلاف از سوی طرفین دعوی به ارائۀ راهکارهایی جهت حل‌وفصل مسالمت‌آمیز آن می‌پردازند. در هر صورت، حصول سازش با اعلام رضایت طرفین دعوی امکان‌پذیر بوده و هیأت حق تحمیل سازش بر طرفین را ندارد.

 ماده شانزده

طرفین دعوی یا نمایندگان آنان پس از تعیین وقت رسیدگی در جلسه شرکت کرده و در صورت حصول سازش، هیأت مراتب را صورتجلسه نموده و مراتب سازش را به امضای طرفین می‌رساند. دبیرخانه برای طرفین گواهی سازش صادر نموده و پس از ابلاغ به طرفین پرونده را مختومه می‌نماید. در صورت عدم حصول سازش، دبیرخانه ضمن صدور گواهی عدم سازش و ارایه به طرفین دعوی و ارسال رونوشت به دبیرخانۀ هیأت داوری، خواهان را جهت طرح دعوی خود نزد هیأت داوری ارشاد می‌نماید.

 ماده هفده

گواهی عدم سازش از جمله باید شامل مشخصات اطراف دعوی، موضوع اختلاف و ادعای خواهان، پاسخ خوانده و پیشنهاد و نیز نظر هیأت نسبت به موضوع متنازع فیه و در نهایت اعلام عدم امکان حصول سازش بین طرفین ‌باشد.

 ماده هجده

در صورت عدم اجرای مفاد سازش از سوی هر یک از طرفین، هیأت مکلف است به درخواست هریک از طرفین گواهی عدم سازش با ذکر مراتب عدم اجرای مفاد توافق سازش صادر نماید.

 ماده نوزده

عدم حضور خوانده پس از دو بار دعوت به جلسه هیأت و انقضای مهلت حداکثر یک ماه از تاریخ ارسال آخرین دعوت‌نامه، در حکم عدم سازش تلقی می‌شود. در این صورت هیأت صرفاً به درخواست خوانده با ذکر دلایل و ابلاغ مستندات و صدور گواهی عدم سازش، گواهی مزبور را به هیأت داوری ارسال می‌نماید.

 ماده بیست

در صورت تعیین وقت و تشکیل جلسه و عدم حضور خواهان، مراتب صورت جلسه ‌شده و پرونده تا پیگیری بعدی خواهان از فهرست پرونده‌های در جریان خارج می‌گردد. طرح مجدد پرونده بعد از یک سال از سپری شدن تاریخ دعوت مستلزم پرداخت مجدد هزینه رسیدگی می‌باشد.

[/private]

نینوایان