با دوهزار تومان، نی سازی را آموختم
با دوهزار تومان، نی سازی را آموختم
محمد موسوی می‌گوید: «در مورد نی سازی خودم باید بگویم که یک اتفاق ناگوار باعث شد که به این فن و هنر روی آورم. تصور می‌کنم سال ۱۳۴۹ بود. یک روز که برای اجرا و ضبط برنامه به رادیو می‌رفتم، در طول راه جهت خرید سیگار توقف کوتاهی کردم و از ماشین پیاده شدم.
پس از تهیۀ سیگار متوجه شدم که جعبۀ نی وکتم را از داخل اتومبیل برده‌اند. من در آن زمان ،وضع مالی مناسبی نداشتم که بتوانم فوراً نی بخرم و برنامه‌هایم را اجرا نمایم. دوستانم از این موضوع آگاهی یافتند و دهان به دهان به گوش شادروان دکتر اسفندیار یگانگی رسید و ایشان در آن زمان، وکیل زردشتیان در مجلس بودند و به بنده تلفن زدند و مرا به منزلشان دعوت کردند و من هم از همه‌جا بی‌خبر به منزل ایشان رفتم. پس از سلام و احوالپرسی، کاغد کوچکی در جیب من نهادند و خواستند تا منزل، آن را باز نکنم و نخوانم. من هم این کار را کردم. به منزل خودمان‌که رسیدم، کاغذ را از جیب در‌آوردم. دیدم چکی به مبلغ ده هزار تومان است و درکاغذ دیگر، شرح ضمیمۀ آن چک بود. نوشته بود که مقداری از مبلغ چک را صرف مخارج زندگی و مقداری را صرف خرید نی بکنید تا در هنر نوازندگی شما وقفه‌ای ایجاد نگردد. از این‌که انسانی شریف، موقعیتِ آن وقتِ مرا درک کرده بود، هم متاثر شدم و هم خوشحال و به اصفهان رفتم.
در اصفهان به نزد شخصی به نام رضا بیلیاری از سازنده‌ها و نوازنده‌های خوب نی رفتم و گفتم نی می‌خواهم ولی می خواهم جای سوراخ های آن را خودم انتخاب نمایم. ایشان قبول کردند و نی را پیش روی خودم ساختند و من تعداد چهارنی از ایشان خریداری [کردم] و مبلغ دو‌هزارتومان پرداختم و با این دوهزار تومان، در واقع من صاحب چند نی شدم و هم نی‌سازی را آموختم.»
۱.هفت شهر نی، امجدیان، حامد، ۱۳۹۸
۲.مردان موسیقی سنتی و نوین ایران، ج ۲، صص ۳۸۹ و ۳۹۰
دیدگاه‌ها